Zet vijftig Chinezen per twee op een vlot van bamboestammen, geef ze elk een waterkanon die ze zelf met het water uit de rivier kunnen vullen, duw ze stroomafwaarts, zorg dat je de vijfentwintig vlotjes (elk uitgerust met dezelfde kleurrijke parasolletjes) dicht bij elkaar gegroepeerd houdt, voeg daarbij veel geschreeuw en gelach en houdt dit beeld een paar minuten vast. Welkom in Yangshuo!

Elf jaar geleden kwamen Kat en ik per fiets aan in Yangshuo, het was ongeveer het eindpunt van onze fietstocht van drie weken door China. Toen was het ook al een toeristisch oord, waar je struikelde over de backpackers en we vonden het stiekem best fijn om na twee weken tussen de Chinezen te hebben doorgebracht, eindelijk mensen van onze eigen ‘soort' tegen te komen - zelfs ongewassen jongeren met een rugzak op hun rug. Na weken van gissen wat we in onze monden staken, konden we in het menu weer lezen wat we bestelden en ons weer eens laven aan een heuse pizza of - jawel! - appeltaart.

Booming economy

We zijn elf jaar verder en Pauline, de Nederlandse eigenaresse van de Giggling Tree waar we verblijven, had ons al gewaarschuwd: ‘je herkent er niets meer van.' Het is waar en we hebben er ons al eerder over verbaasd: tien jaar ontwikkeling in China is gelijk aan een eeuw voorspoed bij ons. Wie wil weten wat ‘booming economy' is, moet een paar weken door China reizen. Overal (en dan bedoel ik ook echt overal) wordt gebouwd. Maak een jaar lang elke dag een foto van dezelfde locatie, vergelijk de foto's en je weet niet wat je ziet.

Voorbeeld. Destijds was West Street de straat van Yangshuo. Daar vond je de restaurantjes en souvenirshops. Inmiddels is West Street slechts een van de straten van Yangshuo dat van dorp is uitgegroeid tot kleine stad. Het grootste verschil met tien jaar geleden is het aantal Chinezen toeristen dat we zien. Ze zijn ver in de meerderheid en vertonen hetzelfde gedrag als hun buitenlandse collega's. Ze zitten op fietsjes, vlotjes, shoppen, dingen af en laten zich door een handige dame of heer overhalen dingen te doen die ze eigenlijk liever niet doen. Maar de meeste Chinezen komen in een groep en in bussen en lopen braaf achter hun gemicrofoonde leider aan. ‘First we go on the bambooboat, then we take a picture.'

Giggling Tree

Na een rit van drie uur vanaf Pingan naar Yangshuo arriveren we in de Giggling Tree. Een Nederlands stel, Karst en Pauline, zijn in 2006 een paar kilometer buiten Yangshuo een guesthouse begonnen dat de naam draagt van de boom die aan de weg staat. Inmiddels is het een heel bedrijf met zo'n twintig man en vrouw personeel - vooral Chinese dames, enthousiast en voor de verandering het Engels prima machtig. Het is een prachtige plek, dicht bij de Yu Long rivier en midden tussen het welbekende Kartsgebergte - groen begroeide rotsen die zich stijl uit het landschap oprichten. Een landschap dat niet in eeuwen is gevormd, maar in een paar dagen gemaakt moet zijn. Je zou er spontaan gelovig van worden!

Patatje oorlog!

Nederlandse eigenaars, dat betekent natuurlijk een heel andere sfeer dan we hiervoor gewend waren. Chinese toeristen zijn ver in de minderheid. We zijn omringd door Nederlanders, Belgen, Fransen Spanjaarden en Engelsen. Op de menukaart prijken typische Nederlandse gerechten zoals tosti, broodje gezond en patatje oorlog. Gelukkig is het bier nog ‘gewoon' Chinees (potdorie wat is dat toch lekker!), hoewel een Heineken tegen meerkosten tot de mogelijkheden behoort. Verder is hier alles wat we nodig hebben om de paar laatste dagen in China in vakantiesfeer af te ronden: fietsen, tafeltennistafel, een relaxgarden, een warme douche, tips voor wandel- en fietsmogelijkheden, Nederlandse vriendinnetjes voor de kids, de mogelijkheid om een kookworkshop te volgen (daarover in een van ons latere blogs meer!) en ga zo maar door. Nee, we houden het hier wel uit. We staan sinds Ping'an in de vakantiestand en dat voelt goed. Voor de kinderen (en ook voor ons) is het heerlijk om hier in alle rust alle emotionele ontmoetingen van de laatste weken een plek te geven.

Gisteren, na aankomst, hebben we gezwommen in de rivier. Vandaag hebben we eerst Yangshuo verkend, daarna volgde een prachtige fietstocht langs de Yu Long rivier (zie de fotoserie). Halverwege een terrasje gepakt waar je koffie kon krijgen en dan toch weer niet (‘Today no coffee, machine is broken! Tomorrow yes?') met uitzicht op elkaar nat spuitende Chinezen. Het schijnt dat de kinderen ook een keer op zo'n vlot willen. Papa bezit ondertussen zijn ziel in zaligheid.