Eerst gingen we ontbijten dat was wel lekker. We aten dumplings en noodles. Daarna ging Zhang Dan haar koffer inpakken en wij gingen naar de markt. Dat was niet zo ver van het restaurant vandaan.

Op de markt was het heel druk en het stonk er een beetje. We gingen eerst naar alle vissen en andere waterdieren. Het zag er heel vies uit. Soms zag je gewone vissen en vaak zag je opengesneden dieren. Je zag bijv.: een mevrouw die bezig was met kikkers uit een emmer met water te halen, de kop er vanaf te snijden, en hun velletje eraf te halen. Daarna deed ze de kikkers in een ton. Daar was nog niks vies aan. Het werd pas vies toen die beestjes nog wat rond sprongen.

Je zag ook hele grote padden. Ik (Lin) vond ze net wat te groot en eng. Gelukkig zaten ze in een kooi. Je zag ook nog water slangen en je zag schildpadden. De grond was ook heel smerig je zag soms wat bloedvlekken. Toen we daar langs liepen waren de woorden of getverdemme of jakkes.

Na al die waterdieren gingen we naar de kleding afdeling. Er waren soms best mooie kleren maar die waren dan of te groot of te klein. En verder keken we even bij de spullen. Fen Yi had een paraplu gekocht tegen de zon. Dat was best handig. Toen was het tijd om Zhang Dan uit te zwaaien. We gingen terug naar ons hotel. We hadden gewacht tot een taxi haar kwam ophalen. En toen gingen we naar onze kamer.

De trein

Wij gingen om 17:00 naar het station. Bij het station was het wel erg druk hoor. We gingen naar de wacht hal. Er waren heel veel mensen en kinderen. Sommige sliepen en sommige waren wakker. We moesten twee uur wachten op onze trein. We gingen ook slapen in de trein. De trein was erg vies en het was druk. Eerst konden papa en mama hun grote koffers niet kwijt. Maar dat werd opgelost. Ook waren onze plekken bezet. We keken heel beleefd en lieten onze kaartjes zien gelukkig begrepen de mensen die op onze plekken zaten dat ze weg moesten en stonden op . Wij konden gaan zitten. Toen we gingen slapen was het niet echt stil. Je hoorde kinderen heel hard praten. En als die stil waren begonnen de grote mensen te lachen en te praten. Soms was het 5 minuten stil maar dan was er weer geluid. Mama zag ook kakkerlakken door de trein lopen.

Kort om het was gewoon smerig. Toen we aankwamen bij het station hadden mama en ik niet zo goed geslapen. Papa en fen yi wel. In ieder geval beter dan ons. Op het station aangekomen zochten we naar de uitgang. Die konden we eerst niet vinden. Een meneer heeft ons gewezen waar de uitgang was. Toen we buiten stonden kwamen er steeds taxichauffeuren naar ons toe. Ze vroegen steeds: taxi? Taxi? Uiteindelijk kwam de echte taxichauffeur. Die bracht ons naar Ping An.

Daar gaat ons volgende blogje over.